اثر مصرف خوراکی برگ چغندر بر پاسخگویی انقباضی آئورت مجزای موش دیابتی

زمینه : تجویز برگ چغندر موجب بهبود فعالیت سیستمهای آنتیاکسیدانت نظیر گلوتاتیون میشود و از طرف دیگر خاصیت هیپوگلیسمیک و هیپولیپیدمیک آن پیش از این اثبات شده است. هدف : مطالعه به منظور تعیین اثر مصرف خوراکی برگ چغندر بر انقباض آئورت مجزای موش صحرایی دیابتی انجام شد. مواد و روشها : در این مطالعه تجربی که در سال 1382 در دانشکده پزشکی دانشگاه شاهد انجام شد، موشهای صحرایی نر نژاد ویستار به چهار گروه شاهد، شاهد تحت تیمار با برگ چغندر، دیابتی و دیابتی تحت درمان با برگ چغندر تقسیم شدند. برای دیابتی کردن موشها از 60 میلیگرم بر کیلوگرم استرپتوزوتوسین به طور داخل صفاقی استفاده شد. دو گروه تحت تیمار با برگ چغندر نیز پودر برگ چغندر مخلوط شده با غذای استاندارد موش را با یک نسبت وزنی 15/1 دریافت نمودند. پس از گذشت یک ماه پاسخ انقباضی حلقههای آئورت سینهای به کلرورپتاسیم و نورآدرنالین با استفاده از بساط بافت ایزوله بررسی شد. یافتهها : در گروه دیابتی میزان گلوکز سرم در هفتههای دوم و چهارم در مقایسه با هفته قبل از آزمایش به طور معنیداری به 4/409 و 3/401 میلیگرم بر دسیلیتر افزایش یافت(001/0p<) و میزان گلوکز سرم به ترتیب در هفتههای دوم و چهارم در گروه دیابتی تحت درمان در مقایسه با گروه دیابتی به طور معنیداری کمتر و به ترتیب در حد 5/274 و 2/161 میلیگرم بر دسیلیتر بود (001/0p< و01/0p<). در گروه دیابتی تحت درمان، پاسخ انقباضی به کلرورپتاسیم (05/0p<) و نورآدرنالین (01/0p<) به طور معنیداری کمتر از گروه دیابتی درمان نشده (به ترتیب در حد 76/0 و 41/1 گرم به ازای واحد سطح حلقه آئورتی) بود. هیچگونه تغییر معنیدار در پاسخ انقباضی به کلرورپتاسیم و نورآدرنالین در گروه شاهد تحت تیمار در مقایسه با گروه شاهد مشاهده نشد. نتیجهگیری : مصرف خوراکی برگ چغندر به مدت یک ماه در کاهش پاسخ انقباضی سیستم عروقی و احتمالاً در جلوگیری از بروز پرفشاری خون در موشهای صحرایی دیابتی مؤثر است.